Grote bekendheid van de Soesterknollen

De Soesterknollen genoten vroeger een grote bekendheid vanwege hun uitmuntende smaak, waardoor zij, hoewel geen volksvoedsel in het algemeen, toch in vele gezinnen werden gegeten in de tijd dat zij rijp waren en werden geoogst. De knollen werden uitgevent door kooplieden uit Huizen (N.H.) die de vruchten bij de boeren in Soest opkochten en ermee langs de deuren in Hilversum, Zeist en Driebergen gingen. Zij vonden overal veel waardering. Zelfs de gegoede standen, vorstelijke en adellijke personen, aten graag soesterknollen en zij verschenen, hoewel niet dagelijks, toch in het seizoen enige malen op tafel. Hoewel zij in hoofdzaak als veevoeder werden geteeld, waren zij voor menselijke consumptie zeer geschikt, mits op de juiste wijze toebereid. De knollen werden en worden geteeld om als nagewas voor bijvoeding van het vee te dienen. Als de oogst, dat wil zeggen de rogge, haver en aardappelen van het land is, worden de knollen, het raapzaad gezaaid. Vroeger gebruikte men de knollen op tweeërlei manier, namelijk als weidevoeder, waarvoor het loof gebruikt werd (loofweide) of als akkerbouwvruchten, waarbij de knollen zelf werden geoogst. Aan het einde van de 19e eeuw, toen de boeren aan de knollen als nagewas meer waarde toekenden en men nog een vrij groot aantal schapen hield, liet men dit wolvee in de herfst, wanneer het loof van de knollen hoog was opgeschoten op het knollenland lopen. Later werden de knollen stal- en/of bijvoeding.